Na szczęście?

W Radunkach pod Zgierzem odbyły się pokazy lotnicze z okazji otwarcia kursu szybowcowego. Po części oficjalnej, nastąpiły loty szybowców i pokazy akrobacji powietrznej wykonane na szkolnych samolotach RWD 17 i RWD 10. Pod czas wykonywania ćwiczeń ze spadochronami, zdarzył się tragiczny wypadek: 26-letni Stanisław Wesołowski, mieszkaniec Warszawy (Szeroka 7) wyskoczył ze spadochronem z wysokości 1000 mtr. Na szczęście spadochron otworzył się dopiero w ostatniej chwili nad ziemią. Skoczek zginął.

Nasz Przegląd, nr 193, 12.07.1939.

***

Strach pomyśleć, co by było, gdyby spadochron otworzył się wcześniej...

::: Facebook | Twitter | Google+ :::

Myśliwcze!

POCISK
ZAKŁADY AMUNICYJNE

Myśliwcze. Gdy poczynasz sezon w Twym łowisku,
Pomnij o najważniejszem: Używaj "POCISKU".
Ładunek niezawodny, wykonany w kraju,
Zwierza do torby, Ciebie przenosi do raju...

Reklama prasowa, 1928.

***

To przenoszenie do raju w kontekście amunicji trochę nie na miejscu, prawda?

::: Facebook | Twitter | Google+ :::

Kochane dziatki :: Cnota nad cnotami

 

Jest to cnota nad cnotami, trzymać język za ząbkami.

Pewnie każdy z was pamięta,
I chłopczyki i dziewczęta,
Starsi, młodzi, ludzie, mali,
Wy coście książki czytali,
Jak znanem w czynie i w mowie,
Odwieczne nasze przysłowie:
Jest to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Wiadomo wszystkim na świecie,
Że milutkie, grzeczne dziecię,
Wiele myśli, mało gada,
Na pytania odpowiada,
A choć często ciągnie licho
Do paplania, siedzi cicho;
Bo to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Mogę z czystem rzec sumieniem,
Że nikt nie zgrzeszył milczeniem,
Ten zaś który paple wiele,
I języczkiem ciągle miele,
Czy on stary, czy też młody,
Dużo ludziom robi szkody;
Bo to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Gaduła na nic nie zważa,
Co usłyszał to powtarzam
Często nawet z dodatkami...
Czyliż ładnie, zważcie sami,
Gdy w domu takie trajkotki,
Pośród ludzi sieją plotki?
Eh, to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Z plotek znowu rosną kłótnie,
Swarzą się wszyscy okrutnie,
Powstaje dokoła zamęt,
Krzyki, wrzaski, płacz i lament,
A kto nabawił kłopotem?
Ot ten co zapomniał o tem,
Że to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

W prędkości często przez usta,
Wystrzeli jaka myśl pusta,
A myśl tę każdy inaczej,
Na swój sposób wytłómaczy.
Więc lepiej, rzec mogę śmiało,
Wiele słuchać, mówić mało,
Bo to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Słyszałyście może dzieci,
Że słowo wróblem wyleci,
A napowrót wołem wchodzi;
Pamiętajcie zatem młodzi,
być powściągliwymi w mowie,
I pamiętać to przysłowie:
Jest to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Zbytnie słówko niby niczem,
Lecz kiedy skutki obliczym,
Owej do paplania chęci,
To się aż w głowie zakręci,
Tyle niepokojów płynie,
W domu, sąsiedztwie, rodzinie...
Więc to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Dwoje oczów do widzenia,
Dwoje uszów do słyszenia,
Jedne usta niebo dało,
A więc lepiej mówić mało,
Niżeli w każdej godzinie,
Mleć języczkiem jak we młynie,
Gdyż to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Więc gdym skreślił te wierszyki,
Wy panienki i chłopczyki,
Pamiętajcie że w ich treści,
Wielka się nauka mieści,
Bo to cnota nad cnotami,
Trzymać język za ząbkami.

Dzwonek, Gazetka dla dzieci (Dodatek do pisma Katolik), nr 10, 1896.

***

Aż mam ochotę to rozesłać paru osobom z dedykacją... ;)

::: Facebook | Twitter | Google+ :::